Het zijn je ouders, je verwekkers, die bepalen hoe, waar en wanneer je het levenslicht ziet. Je pril en weerloos begin, ligt dus volledig in handen van een toevallig ouderschap. En met toevallig ouderschap trek je een goed, minder goed of slecht lot.
Aldus openbaart de mensenwereld zich als een gigantische loterij, die aan de lopende band ongelijkheid baart.
Voor wie in Oekraïne , Gaza of Afghanistan het levenslicht ziet, niet de enige maar vandaag wel de makkelijkste voorbeelden, is de kans op een kwaliteitsvol levensbegin eerder gering door de onwaardige levensomstandigheden, door een té veel aan oorlog en hongersnood, een té weinig aan goede huisvesting en onderwijs, gezondheidszorg en sociale zekerheid of door vooral een groot gebrek aan democratie, mensenrechten en vooral vrouwenrechten.
En wat vrouwenrechten betreft, blijft een citaat van emeritus professor Marleen Timmerman, ook bekend van haar baanbrekend werk als verloskundige in Kenia, zeer actueel : ‘ Een land kan je beoordelen aan de manier waarop ze hun vrouwen behandelen.’
Wie in België ter wereld komt, heeft in theorie duidelijk meer kansen op een kwaliteitsvol leven. Zo staat ons land inzake ethische wetgeving aan de top van de wereld. Abortus, patiënten rechten, palliatieve zorg en euthanasie spelen zich af, binnen wettelijke krijtlijnen en vertrekken van het fundamenteel recht op zelfbeschikking van de vrouw en de patiënt, in samenspraak met de zorgverstrekkers en andere hulpverleners.
Ook wat anticonceptie betreft, zijn er sociaal financieel stappen gezet : voor vrouwen tot 25 jaar en vrouwen met een verhoogde tegemoetkoming is de pil en het spiraaltje gratis, terwijl iedereen ongeacht de leeftijd op een gunsttarief kan rekenen voor de morning-afterpil of noodpil kan rekenen. Bij dat laatste moet wel de identiteitskaart voorgelegd worden, wat ook wel een kan drempel vormen.
Toch blijft zowel inzake waardig levensbegin als levenseinde een hardnekkige trend voortleven. Zo speelt niet de kwaliteit van het leven of goede bestaansomstandigheden en een goed psychisch, fysiek en sociaal welzijn, de doorslaggevende rol maar, het leven op zich. Het leven op zich, blijkt onaantastbaar. Over welk soort leven, wordt weinig stilgestaan.
In tijden vol besmette lucht (corona), in gevangenissen en asielcentra, in drugsverslaafde en gewelddadige milieus blijven baby’s het licht zien. En naasten blijven zich vastklampen aan terminale, uitbehandelde geliefden, waarvan elk greintje levenslust weg is en die ondraaglijk en zinloos lijden.
Bij geboorteplanning en abortus spelen verder nog steeds vooroordelen en onwetendheid een rol.
Zo zou abortus vooral op tienermeisjes of losbandige singles betrekking hebben.
Niks is minder waar. 46 % van alle abortussen gebeurt bij vrouwen ouder dan 30 jaar. En 1 op 5 vrouwen hebben een abortus voor ze 50 jaar zijn.
Kijk, een zwangerschapsonderbreking is niet iets om beschaamd over te zijn. Een vrouwenleven biedt immers ruim 450 kansen op een zwangerschap of 13 maal per jaar kans maken op een zwangerschap. Het vergt dus een volgehouden focus en een portie geluk om nooit ongepland zwanger te worden. Kortom, elke vrouw uit welke laag van de samenleving dan ook, kan op een bepaald moment ongewenst zwanger worden. En achteraf heeft ook slechts een minderheid van de vrouwen problemen om die ervaring een plaats te geven.
Voor financieel kwetsbare vrouwen en meisjes zijn er in ons land toch een aantal hindernissen op weg naar de abortushulpverlening. Wie geen mutualiteit of papieren heeft, krijgt immers geen rechtstreekse toegang tot de aangepaste zorg. Het is dan ofwel alles zelf ophoesten ofwel aankloppen bij het OCMW. Of een veilige abortus in ons land is niet voor iedereen makkelijk toegankelijk.
Belgische vrouwen of meisjes die niet (meer) in regel zijn met hun ziekteverzekering, kunnen inderdaad een financiële tussenkomst vragen aan het OCMW van hun verblijfplaats. Dat geldt ook voor vrouwen of meisjes die illegaal in ons land verblijven.
Met andere woorden, deze mensen zien zich geconfronteerd met een extra procedure of drempel omdat ze noodgedwongen en dringend om medische hulp moeten vragen. Na meerdere gesprekken geeft het OCMW dan al dan niet toestemming of toegang tot de abortushulpverlening. Vaak gaan daar enkele weken over. En voor vrouwen met een migratieachtergrond is er op zich al minder begrip en steun vanuit het thuismilieu. Met de wettelijke abortustermijn van 12 weken voor ogen, is dat vaak een stresserende race tegen de tijd. In die zin, zou een verlenging van de termijn tot 18 weken wel meer ademruimte geven. Of ook de onderzoekstermijn binnen het OCMW drastisch inkorten, zou voor de betrokken vrouwen en meisjes heel wat comfortabeler zijn. Een klein aantal vrouwen betaalt alles zelf, 561 euro, omdat ze om privacy reden niet bij het OCMW of mutualiteit willen aankloppen, omdat ze hier maar tijdelijk verblijven, zoals sekswerkers, of … .
Voor vrouwen die in een opvangcentrum verblijven van Fedasil of het Rode Kruis, komt de overheid tussen. De gevangenissen dan weer, moeten zorgen dat de vrouwen, indien mogelijk, zich in regel stellen met de mutualiteit. Voor de Oekraïense vluchtelingen is een aparte regeling uitgewerkt : van zodra ze zich registreren, komen ze in aanmerking voor de inschrijving bij een ziekenfonds naar keuze.
Bij Luna West-Vlaanderen zijn in 2023 afgerond 3 % financieel kwetsbare cliënten geregistreerd, waarvan de helft onder hen alles zelf betaald.
Het zou dus goed zijn ,om die financiële en administratieve drempels voor kwetsbare vrouwen en meisjes weg te nemen, zodat ook zij een makkelijker toegang hebben tot de kwaliteitsvolle hulpverlening inzake geboorteplanning en abortus in ons land. Een land als Portugal kan daarbij inspirerend werken : daar is de zwangerschapsonderbreking gratis voor al wie op het grondgebiedwoont.
André Van Nieuwkerke
Lid Algemene Vergadering LUNA
Gewezen Gemeenschapssenator en gemeenteraadslid Brugge
Biografie:
André Van Nieuwkerke, geboren op 6 maart 1953, is zonder meer een enorm sociaal geëngageerde figuur met een indrukwekkende carrière in verschillende domeinen van de politiek en maatschappelijk werk. Zijn leven staat in het teken van dienstbaarheid aan de gemeenschap en het bevorderen van sociale rechtvaardigheid.
Na het behalen van zijn diploma in Maatschappelijk Werk begon Van Nieuwkerke zijn professionele loopbaan als maatschappelijk werker in 1977. Gedurende acht jaar zette hij zich in voor de ondersteuning en begeleiding van mensen in kwetsbare situaties, waarbij hij een diepgaand begrip ontwikkelde voor sociale vraagstukken en de behoeften van de gemeenschap.
In 1985 maakte André Van Nieuwkerke de overstap naar de politiek, waar hij zijn passie voor sociale rechtvaardigheid en gemeenschapsdienst verder kon uiten. Hij diende als Federaal SP-secretaris en secretaris van het arrondissement Brugge gedurende een periode van tien jaar, van 1985 tot 1995. In deze functie speelde hij een actieve rol in het vormgeven van sociaal beleid en het vertegenwoordigen van de belangen van zijn gemeenschap op federaal niveau.
In 1995 trad André Van Nieuwkerke toe tot de Vlaamse politiek als Volksvertegenwoordiger en Gemeenschapssenator. Gedurende veertien jaar diende hij met toewijding en vastberadenheid het volk en de gemeenschap, waarbij hij zich vooral toelegde op kwesties die verband hielden met sociale rechtvaardigheid, gezondheidszorg en welzijn.
Parallel aan zijn politieke carrière bleef Van Nieuwkerke een actieve rol spelen op lokaal niveau. Als gemeenteraadslid, voorzitter van de gemeenteraad en lid van de OCMW-raad zette hij zich in voor de belangen van zijn stad en haar inwoners, met een speciale focus op het verbeteren van de levenskwaliteit van de meest kwetsbaren.
Naast zijn politieke activiteiten heeft André Van Nieuwkerke zich ook ingezet voor verschillende maatschappelijke organisaties. Hij bekleedt de functie van ondervoorzitter bij Solidaris WVL sinds 2004 en is voorzitter van de Van Acker Stichting sinds 2022, waarbij hij zich inzet voor sociale rechtvaardigheid en solidariteit in de regio. Bovendien is hij sinds 2013 voorzitter van Leif WVL, een organisatie die zich inzet voor het recht op waardig sterven en levenseindezorg.
André Van Nieuwkerke is ook actief betrokken bij verschillende adviesorganen, waaronder de Algemene Vergadering van CEVO WVL en Lunu, waar hij zijn expertise en ervaring inzet om bij te dragen aan het verbeteren van sociale en maatschappelijke kwesties.
Doorheen zijn leven en carrière heeft André Van Nieuwkerke zich onvermoeibaar ingezet voor de verbetering van de levens van anderen, met een diepgaand engagement voor sociale rechtvaardigheid, solidariteit en gemeenschapsdienst.
Nuttige informatie en hulp :
LUNA Oostende, Prinses Stefanieplein 19, 8200 Oostende
059.805711
Reactie plaatsen
Reacties