"De verborgen façade van Brugge: een pleidooi voor structurele armoede-bestrijding"
Tussen Brugge's geplaveide straatjes, sierlijke grachten en statige middeleeuwse gebouwen schuilt een minder pittoresk tafereel. De stad, beter bekend om haar rijke geschiedenis en toeristische aantrekkingskracht, verbergt een verontrustende werkelijkheid: die van armoede en sociale uitsluiting.
Het onvertelde verhaal van Brugge
Ondanks haar charme, wordt Brugge gekenmerkt door een alarmerende statistiek: 12% van haar inwoners, volgens de stadsmonitor, worstelt om de eindjes aan elkaar te knopen. Bijna 15.000 Bruggelingen hebben moeite met het betalen van hun huur, energiefactuur, gezond eten, en deelnemen aan het sociale leven.
Hun toegang tot basisbehoeften zoals gezondheidszorg en onderwijs wordt ernstig belemmerd, waardoor hun kansen op het ontwikkelen van hun potentieel drastisch worden verminderd.
De stille strijd van Sofie
Neem bijvoorbeeld Sofie, een alleenstaande moeder van twee, die werkt als kassierster in een supermarkt. Ondanks haar inspanningen, is haar loon onvoldoende om haar uitgaven te dekken. Elke maand staat ze voor hartverscheurende keuzes: eten of verwarming, schoolmateriaal of kleding, medicijnen of vervoer.
Ze voelt zich geïsoleerd en machteloos, bang om hulp te vragen en veroordeeld te worden.
Sofie is niet uniek in haar strijd. Er zijn (te)veel 'Sofies' in Brugge, die elke dag worstelen met armoede en uitsluiting. Mensen die niet gezien of gehoord worden door de samenleving, die geen stem hebben in het beleid, die geen toegang hebben tot hun rechten. Mensen die niet kunnen genieten van de schoonheid en de rijkdom van Brugge, maar die er wel deel van uitmaken.
De noodzaak van een structureel armoedebeleid
Armoede is complex en structureel, en kan niet opgelost worden met individuele of tijdelijke maatregelen. Het vereist een structurele aanpak om effectief en duurzaam te worden bestreden.
De juiste stap vooruit: een pad naar structurele verandering
Een structureel armoedebeleid richt zich op de oorzaken van armoede, niet alleen de gevolgen. Het gaat om het versterken van inkomens, het automatisch toekennen van rechten, het zorgen voor gelijke kansen op onderwijs en werk, betaalbare en kwalitatieve huisvesting, toegankelijke gezondheidszorg, digitale inclusie, en culturele participatie.
Dit beleid vraagt om een geïntegreerde en duurzame aanpak, waarbij alle actoren betrokken zijn: de hogere overheid, het lokaal bestuur, het middenveld, armoedeverenigingen, en vooral de mensen in armoede zelf. Het vraagt om dialoog en samenwerking, om respect en solidariteit, om erkenning en empowerment.
Een structureel armoedebeleid is mijn inziens dan ook niet alleen een kwestie van solidariteit, maar ook van rechtvaardigheid. Het is niet alleen een investering in mensen, maar in de samenleving als geheel.Enkel met een structureel armoedebeleid maken we van Brugge een stad waar iedereen zich thuis voelt.
Hoog tijd, dus om samen de juiste stap vooruit te gaan, en voluit te gaan voor een structureel armoedebeleid.
Steven Wittevrongel
Biografie:
Steven Wittevrongel (°1981) liep school in het Koninklijk Atheneum in Assebroek en ging daarna rechten studeren aan de Universiteit Gent. In 2004 studeerde hij er met onderscheiding af als licentiaat in de rechten in het vakgebied nationaal en internationaal publiek recht.
Professioneel is hij actief als kabinetschef van Pablo Annys in het OCMW Brugge. In de periode 2013-2018 was hij kabinetschef van de burgemeester van Brugge. Eerder was hij naast federaal en Vlaams ambtenaar raadgever op verschillende ministeriële kabinetten. Naast zijn professionele bezigheden neemt hij diverse bestuursfuncties op binnen de geledingen van de socialistische gemeenschappelijke actie.
Reactie plaatsen
Reacties
samen voor een structureel armoedebeleid !