“Ben ik dan niet braaf geweest?”

Sinterklaas is weer in het land. De pepernoten liggen in de winkel, de feestelijke lichtjes hangen in de straten en overal klinkt muziek. Voor velen is dit een tijd van blijdschap, maar voor de 1 op de 5 kinderen die in armoede opgroeien, is het een periode van onzekerheid en stress. De vraag die elk jaar in heel wat gezinnen van onze muzen klinkt is: “Ben ik dan niet braaf geweest?” Wat als Sinterklaas niet bij jou langskomt? Wat als de verlanglijstjes niet ingewisseld worden voor cadeautjes, maar je kinderen de harde realiteit van armoede moeten ondergaan? In plaats van te dromen over geschenken, verlangen zij naar stabiliteit en een beetje veiligheid in hun leven. Voor hen is deze tijd van het jaar niet gevuld met magie, maar met schaamte. De Onzichtbare Stress van Armoede In onze werking bij vzw Wieder zien we elk jaar opnieuw gezinnen die worstelen om de feestdagen te overleven. Het gaat niet om het verlangen naar een specifiek cadeau, maar om de angst om je kinderen teleur te stellen. “Ben ik dan niet braaf geweest?” is niet alleen de vraag van kinderen, maar ook van ouders die zich in een systeem bevinden dat hen niet ondersteunt. Armoede is meer dan een financieel probleem; het is sociaal isolement, stigma en uitsluiting van de samenleving.

Een Systeem dat Verandert
Het echte probleem wordt dus niet opgelost door tijdelijke initiatieven, hoe goedbedoeld ook.

Maar door een samenleving die armoede niet alleen erkent, maar aanpakt. Het is tijd dat de basisrechten van iedere burger, ongeacht hun sociaaleconomische status, vanzelfsprekend worden.

De feestdagen zouden een tijd van vreugde moeten zijn, maar voor veel gezinnen in armoede is het een tijd van schaamte. Ze voelen zich niet gezien, niet gehoord. Ze kunnen de verlanglijstjes van hun kinderen niet inlossen, terwijl ze hun best doen om het hoofd boven water te houden. Het is niet het verlangen naar een specifiek cadeau dat hen pijn doet, het is de angst om niet goed genoeg te zijn, om te falen als ouder.

Goedbedoelde Initiatieven
Er zijn jaarlijks tal van goedbedoelde initiatieven zoals ‘Een Pakje van je Hart’ of campagnes van Joe FM, waarbij mensen cadeautjes schenken aan kinderen in armoede. Deze initiatieven brengen tijdelijk blijdschap, maar ze bieden geen structurele oplossing voor de onderliggende problemen van armoede. Het is fijn om een moment van geluk te bieden, maar daarmee wordt de realiteit van armoede niet veranderd. Wat deze gezinnen werkelijk nodig hebben, is structurele ondersteuning: gelijke kansen op werk, zorg, onderwijs, en een toekomst zonder de last van armoede.

Oproep tot Actie
Op deze Sinterklaasdag moeten we ons realiseren dat het niet alleen de magie is die telt, maar de realiteit van de kinderen achter de verlanglijstjes. Het is dan ook ons inziens MEER dan tijd om armoede niet langer te negeren en ervoor te zorgen dat álle kinderen in België de kansen krijgen die ze verdienen. Want een systeem dat hen ondersteunt moet niet beperkt blijven tot symbolische cadeaus, maar moet hen gelijke kansen bieden op onderwijs, zorg en een toekomst zonder de constante angst voor de volgende onbetaalde rekening. Deze Sinterklaas moeten we dus niet alleen denken aan cadeaus, maar aan het fundamentele recht van ieder kind om op te groeien in een samenleving waar gelijke kansen vanzelfsprekend zijn. Want geen enkel kind zou zich ooit moeten afvragen of het “braaf genoeg” is om deel te nemen aan de magie van de feestdagen. Vandaag, op 6 december, willen we niet alleen een cadeau geven, maar een toekomst waarin kinderen niet langer hoeven te vragen: “Ben ik dan niet braaf geweest?” Graag roepen we dan ook op om deze onzichtbare armoede zichtbaar maken en bouwen aan een wereld waar iedereen de kans heeft om Sinterklaas te ervaren zoals het hoort: vol magie en zonder zorgen.